طراحی و اعتبار‌یابی الگوی کوچینگ و اثربخشی آن بر ادراک معلمان نسبت به ترس از تدریس

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه علوم تجربی دانشگاه فرهنگیان- مرکز آموزش عالی شهید بهشتی تهران

2 دکترای گروه آموزش زیست شناسی دانشگاه فرهنگیان، مرکز آموزش عالی شهید بهشتی تهران

چکیده

هدف پژوهش حاضر طراحی و اعتبار­یابی الگوی کوچینگ و اثربخشی آن بر ادراک معلمان نسبت به ترس از تدریس است. این پژوهش شامل دو بخش کیفی و کمّی است. در بخش کیفی، طبق اصل اشباع نظری با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند (N=32) و جهت اعتباریابی پرسشنامه 360 نمونه استفاده شد. جهت جمع‌آوری داده‌ها در بخش کیفی از روش سندکاوی و مصاحبه‌، و در بخش کمّی که بر روی 44 نفر اجرا گردید، از مقیاس ادراک معلمان نسبت به ترس از تدریس، استفاده شد. روش این پژوهش آمیخته از نوع اکتشافی (کیفی و کمّی) است. در بخش کیفی به روش تحلیل محتوا با رویکرد نظام­مند سه مرحله‌ای، کد­گذاری باز، کد­گذاری محوری و کد­گذاری انتخابی توسط نرم‌افزار MAXQDA و با رویکرد تحلیل مضمون صورت گرفت. در بخش کمّی این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و مرحله پیگیری بود. جهت تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و آمار استنباطی (آزمون کوواریانس بین­گروهی) استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد معلمان از اینکه اجرا تدریس خود را در معرض همکاران خود قرار دهند تا این انتقال تجربه باعث ارتقاء تدریس آنها شود، احساس ترس وخطر دارند. بنابراین این روش باعث شد، معلمان برون­دادها و نتایج تدریس خود را با رهبران آموزشی تجزیه و تحلیل کنند و بدین­وسیله به تدریس شخصی سازی شده خود، بر اساس محتوا و فرهنگ دست یابند.  

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Design and validation of the coaching model and its effectiveness on the teachers' perception of fear of teaching

نویسندگان [English]

  • Mohammad Hassan Bazoobandi 1
  • Ali Akbar Mortazavi Emami 2
1 Department of Sciences, Farhangian University, Shahid Beheshti Higher Education Center, Tehran
2 Department of Biology Education, Farhangian University, Shahid Beheshti Higher Education Center, Tehran
چکیده [English]

This study aimed to design and validate the coaching model and its effectiveness on teachers' perception of fear of teaching. It was a mixed methods study and included both qualitative and quantitative parts. In the qualitative part, according to the principle of theoretical saturation, using the purposeful sampling method 32 sample and to validate the questionnaire, 360 samples were used. In the qualitative part, the survey and interview method, and in the quantitative part, the scale of teachers' perception of fear of teaching was used (N=44). It was a mixed exploratory study (qualitative and quantitative). In the qualitative part, with a three-step systematic approach, open, central and selective coding was done by MAXQDA software and with the thematic analysis approach. In the quantitative part of the data analysis method, this research was a Quasi-experimental pre-test- and post-test design with a control group and a follow-up phase. Descriptive and inferential statistics (intergroup covariance test) were used to analyze the data. The results of the research showed that teachers feel afraid and threatened to expose their teaching performance over their colleagues, so that this transfer of experience improves their teaching. Therefore, this method allowed teachers to analyze their teaching outputs and results with educational leaders and thereby achieve their personalized teaching based on content and culture.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Coaching
  • Teachers' Perception of Fear of Teaching
  • Qualitative and Quantitative
  • Coding
احمدزاده، س. (1395). تبیین و طراحی مدل پرورش مدیران میانی به عنوان مربی با رویکرد هم افزایی عملکرد در بخش دولتی ایران. رساله دکتری مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان.
صاحبی، ع.؛ و پهلو نژاد، ا. (۱۳۹8). کوچینگ زندگی: خودشکوفایی در سایه راه بری شخصی. تهران: انتشارات اندیشه احسان.
صفاری نیا، م.؛ زارع، ح.؛ و حسنی، ل. (1391). تأثیر آموزش تفکر انتقادی بر کنترل و کاهش منابع شناختی  (برانگیختگی) دانش آموزان سال دوم مدارس شهرستان بانه. مجله شناخت اجتماعی، 1(1)، 66.
صوفی، ف.؛ یاسینی، ع.؛ و شیری، ا. (1398). تحلیلی از ماهیت، ابعاد و تجربیات کوچینگ در مدارس: پیوند نظریه و عمل. پنجمین کنفرانس بین‌المللی مدیریت و حسابداری و دومین کنفرانس کارآفرینی و نوآوری؛ تهران.
طهماسب زاده شیخلار، د.؛ حبیبی، ح.؛ و جعفری، ک. (1397). مقایسۀ دیدگاه اساتید و مربیان در کیفیت کاربست روش مربی‌گری (کوچینگ) در فعالیت‌های آموزشی اعضای هیئت علمی. نشریه راهبردهای آموزش در علوم پزشکی،12(2)،49-25.
فتحی واجارگاه، ک.؛ و خراسانی، ا. (1393). کوچینگ در آموزش و بهبود منابع انسانی. تهران: مرکز آموزش و تحقیقات صنعتی ایران.
فتحی واجارگاه، ک.؛ خراسانی، ا.؛ دانشمندی، س؛ و آرمان، م. (۱۳۹۳). بررسی و تبیین مدل کوچینگ در آموزش منابع انسانی بر اساس نظریه داده بنیاد. مدیریت فرهنگ‌سازمانی، 12(3)، 375-398 .  
فتحی واجارگاه، کوروش. خراسانی، اباصلت. و دانشمندی، سمیه (۱۳۹۴). بررسی شرایط و حوزه‌های استقرار کوچینگ در فعالیت‌های آموزش و بهسازی منابع انسانی مدیریت و برنامه‌ریزی در نظام‌های آموزشی 15(8): 47-27
کوری، ج. (1391). نظریه و روش‌های مشاورة گروهی. (عسگری، ف.؛ خدابخشی،م.؛ دارینی،م.؛ و دانش. ، ش. مترجم). (چاپ اصلی، 2005)
گلاسر، و. (1397). تئوری انتخاب. (صاحبی، ع. مترجم). تهران، سایه سخن. (چاپ اصلی، 2018)
Bechara A, Damasio A. R, Damasio H, & Anderson S. W.(1994). Insensivity to future  consequences following damage to human prefrontal Mrtex. Journal of cognition, 50(2), 7-15.
Bolton, M. K. (1999). The role of coaching in student teams: A ‘just-in-time’ approach to learning. Journal of Management Education, 23(3), 233-250.
Burke, J. R. & El-Kot, G. (2010). Work engagement Among Managers and Professionals in Egypt. African Journal of Economics and Management Studies, 40-60
Burley,S. & Pomphrey, C. (2011). Coaching and mentoring in schools: Professional learning through collaborative inquiry. Abingdon: Routledge.
Campone, Francine. (2015). Executive Coaching Practices In The Adult Workplace. New Directions for Adult and Continuing Education,148, 59-67
Clark, J., & White, G. (2010). Experiential Learning: A Definitive Edge in The Job Market. American Journal of Business Education, 3(2), 115-118.
Churchill, P. M. (1976). Creativity and Locus of Control in Junior High School Students [Paper presentation]. The Annual Spring Conference of the New England Educational Research Organization.
Emil Berg, M., & Terje Karlsen, J. (2012). An evaluation of management training and coaching. Journal of Workplace Learning24(3), 177-199.‏
Graham, F., Rodger, S., & Ziviani, J. (2009). Coaching parents to enable children's participation: An approach for working with parents and their children. Australian Occupational Therapy Journal56(1), 16-23.‏
Grant, A. M. (2001). Towards a psychology of coaching. Sydney: Coaching Psychology Unit, University of Sydney.
 Grant, A.M. & Palmer, S. (2002). Coaching Psychology Meeting held at the Annual Conference of the Division of Counselling Psychology. British Psychological Society.
Green, S., Grant, A. & Rynsaardt, J. (2007). Evidence-based life coaching for senior high school students: Building hardiness and hope. International Coaching Psychology Review, 2(1), 24-32.
Heron, J. & Reason, P. (1997). A participatory inquiry paradigm. Qualitative Inquiry, 3(3), 274-294.
James, H. 92014). Developing Coaching Cultures: A Review Of The Literature. An International Journal of Theory, research and Practice. 72 , 90-101
Jones, D. N., & Paulhus, D. L. (2010). Different provocations trigger aggression in narcissists and psychopaths. Social Psychological and Personality Science, 1(1), 12–18.
Kim, Sewon. (2014). Assessing The Influence Of Managerial Coaching On Employee Outcomes. Human Resource Development Quarterly, 25(1), 59-85
King, K. & Frick, T. (2000). Transforming education: Case studies in systems thinking. Education at a Distance, 14(9).
Law, H., Ireland, S. & Hussain, Z. (2007). The psychology of coaching, mentoring and learning. Chichester: John Wiley & Sons Ltd.
Lin, W. J., Lin, C. Y., & Chang, Y. H. (2017). The impact of coaching orientation on subordinate performance: the moderating effects of implicit person theory and LMX. Asia Pacific Journal of Human Resources55(1), 86-105.
Mansor, N. A., Mohamed, A., & Idris, N. (2012). Determinates of coaching culture development: A case study. Procedia-Social and Behavioral Sciences40, 485-489.‏
Matsuo, M. (2018). How does managerial coaching affect individual learning? The mediating roles of team and individual reflexivity. Personnel review47(1), 118-132.‏
Moen, F. &Federici, R. (2012). Percieved Leadership Self-Efficacy and Coach Competence: Assessing a Coaching-Based Leadership Self-Efficacy Scale. International journal of Evidence Based Coaching and Mentoring, 10(2), 1-16.
Özduran, A. & Cem, T. (2016). Coaching And Employee Organizational Citizenship Behaviours: The Role Of Procedural Justice Climate. International Journal of Hospitality Management. 60, 58-66
Palmer, S. & Whybrow, A. (2006). The coaching psychology movement and its development within the British Psychological Society. International Coaching Psychology Review, 1(1), 5-11.
Reeves, D. B. & Allison, E. (2009). Renewal coaching: Sustainable change for individuals and organizations. San Francisco, CA: Jossey-Bass.
Renard, L. (2005). Executive coaching for professional organizations. Unpublished doctoral dissertation, American University of London, London.‏
Rosha, A. (2014). Peculiarities of manifestation of coaching in organisations. Procedia-Social and Behavioral Sciences110, 852-860.‏
 Schalk, M., & Landeta, J. (2017). Internal versus external executive coaching. Coaching: An International Journal of Theory, Research and Practice10(2), 140-156.‏
Tabachnick, B. G., Fidell, L. S., & Ullman, J. B. (2013). Using multivariate statistics (Vol. 6, pp. 497-516). Boston, MA: pearson.‏
Toterhi, T., & Recardo, R. J. (2016). How to ensure your coaching program pays off. Global Business and Organizational Excellence36(1), 25-40.‏
Veselka, L., Schermer, J. A., & Vernon, P. A. (2012). The Dark Triad and an expanded framework of personality. Personality and Individual Differences53(4), 417-425.‏
Vesso, S., & Alas, R. (2016). Characteristics of a coaching culture in leadership style: the leader’s impact on culture. Problems and Perspectives in Management14(2), 306-318.‏
Vygotsky, L. S. (1978). Mind in society. London: Harvard University Press.