Students and insufficient socialization in virtual education; A qualitative study

Document Type : Original Article

Authors

1 Faculty member of Yasouj university

2 گروه علوم اجتماعی، دانشگاه یاسوج

10.48310/edup.2024.15677.1405

Abstract

در این پژوهش در پی پاسخ به این پرسش‌ها بودیم که آموزش مجازی در دوران کرونا به چه صورت است و چه پیامدها و عللی به دنبال دارد؟ برای بررسی این پرسش‌ها از روش نظریه زمینه‌ای استفاده شد. شهر یاسوج مرکز استان کهگیلویه و بویراحمد به عنوان میدان پژوهش انتخاب گردید. برای دستیابی به فهمی غنی از تغییرات صورت گرفته، با دانش‌آموزان مصاحبه عمیق انجام دادیم. نمونه‌گیری تا رسیدن به مرحله اشباع نظری ادامه یافت و در نهایت با 21 دانش‌آموز مصاحبه عمیق صورت گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها نیز از کدگذاری سه‌مرحله‌ای باز، گزینشی و محوری استفاده شد. از تحلیل مصاحبه با دانش‌آموزان 14 مقوله و 109 کد به دست آمد. «جامعه‌پذیری نارسا» نیز به عنوان مقوله هسته انتخاب شد. تغییر شکل نظام آموزشی، روابط انسانی تحول‌یافته و مسأله‌مندی اوقات فراغت شرایط علی جامعه‌پذیری نارسا بودند. دو شرط مداخله‌گر به نام شرایط روحی_روانی دانش‌آموزان و تعامل خانواده و آموزش و دو شرط زمینه‌ایِ زیرساخت ناکافی و نابرابری نیز استخراج شد. در این شرایط، دانش‌آموزان دست به دو کنش هرزرویی و پرسه‌زنی می‌زنند. مسأله‌مند شدن نقش دانش‌آموزی، افت کیفیت آموزش، گسترش آسیب‌های اجتماعی و فرصت‌های مجازی به عنوان پیامدهای جامعه‌پذیری نارسا از دل مصاحبه با دانش‌آموزان استخراج شد.

Keywords

Main Subjects