Primary school teachers' lived experience of virtual education during the corona outbreak: A phenomenological study Fāteme Arab Mokhtāri

Document Type : Original Article

Author

MA in curriculum Planning, Graduated from Isfahan University, Tehran, Iran.

Abstract

The aim of the present research was to study the lived experiences of primary school teachers of Jarqouye district of Isfahan province regarding the virtual education. It was a qualitative study with a phenomenological approach. Data was collected using semi-structured interview and focus group. Data obtained from the interviews were analyzed by in-depth and stratified study. Findings indicated that the lived experiences of teachers were classified in 5 categories: "educ ation and teaching", "students", "pare nts", "individual dimension" and "organization and government". The results showed positive and negative experiences of teachers on each category.In fact, the teachers realized the opportunities of virtual education and stated that for more effective education, infrastructure background and more education of teachers and families themselves, preparation of databases of educational content and adoption of special measures for nomadic students should be consi dered. Of course, in their opini on, in some conceptual courses, virtual education alone cannot lead to students' learning.

Keywords

References

برون، م.(1398). فضای مجازی و آسیبهای آن در نظام خانواده. فصلنامه چندزبانه (PURE LIFE)، سال ششم، شماره 20. 107-79.
پور اسکندری، ر. فرج اللهی، م.(1395). شبکه­های اجتماعی مجازی و تأثیر آن بر عملکرد تحصیلی دانش­آموزان در پایه چهارم ابتدایی در درس ریاضی. فناوری در آموزش و یادگیری، سال دوم، شماره 8. 86 – 71.
چراغ ملایی، ل.؛ کدیور، پ. و صرامی، غ.(1393). استفاده از شبکه­های مجازی در آموزش-فرصتها و چالشها. فصلنامه اندیشه­های نوین تربیتی. دوره 10. شماره 3. 51- 29.
حاجی، ج.؛ محمدی مهر، م. و محمدآذر، ح.(1400). بازنمایی مشکلات آموزش در فضای مجازی با استفاده از برنامه شاد در دوره پاندومی کرونا: یک مطالعه پدیدار شناسی. فصلنامه فنآوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. سال یازدهم. شماره سوم. 174-153.
رحیمی دوست، غ. سیاحی، ن و فلاحی، م.(1397). شیوه های بهره­گیری دبیران کاردانش از شبکه های اجتماعی مجازی در آموزش. نشریه راهبرهای آموزش در علوم پزشکی. دوره 11، شماره 3. 98-89.
سلیمان پور عمران، م. یوسفی مقدم، ر.(1398). شبکه­های اجتماعی؛ ابزاری در جهت کیفیت­بخشی فرایند یاددهی-یادگیری. فصلنامه چندزبانه (PURE LIFE)، سال ششم، شماره 19. 36-11.
سلیمی، س. و فردین، م.(1399). نقش ویروس کرونا در آموزش مجازی، با تأکید بر فرصتها و چالشها، فصلنامه علمی پژوهش در یادگیری آموزشگاهی و مجازی. سال هشتم. شماره 2. 60-49.
شاه بیگی، ف. و نظری، س.(1390). آموزش مجازی: مزایا و محدودیت ها. مجله مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی یزد. دوره ششم، شماره 1، شماره پیاپی 4. 54-47.
صائمی،  ح.؛ فتحی واجارگاه، ک.؛ عطاران، م. و فروغی ابری، ا.(1394). عوامل بازدارنده و راهبردهای به کارگیری شبکه اجتماعی برای تدریس و یادگیری مؤثر در آموزش. فصلنامه پژوهش در برنامه ریزی درسی. سال دوازدهم، دوره دوم، شماره 17(پیاپی 44). 14-1.
عباسی، ف.؛ حجازی، ا. و حکیم زاده، ر.(1399). تجربه­ی زیسته­ی معلمان دوره­ی ابتدایی از فرصت­ها و چالش­های تدریس در شبکه آموزشی دانش­آموزان (شاد): یک مطالعه پدیدارشناسی. فصلنامه علمی تدریس­پژوهی. سال 8. شماره 3. 24-1.
عسکرزاده، س. و جوادیان نیک، س.(1398). تأثیرات فضای مجازی در عرصه دین. فصلنامه چندزبانه (PURE LIFE)، سال ششم، شماره 17. 123-99.
علم، ر.؛ علیپور، م. و حسینی نیا، ع.(1399). بررسی اهمیت و لزوم توجه به چالش­های آموزش و یادگیری در فضای مجازی در دوران کرونا در نظام آموزشی ایران. مجله تحقیقات جدید در علوم انسانی. دوره جدید. شماره 32. 259-247.
علی پور، ا. و شالباف، ع.(1387). اخلاق آموزش مجازی. فصلنامه­ی اخلاق در علوم و فناوری. سال سوم، شماره های 1 و2. 50-43.
فتحی واجارگاه، ک.؛ پرداختچی، م. و ربیعی، م.(1390). ارزشیابی اثربخشی دوره­های آموزش مجازی در نظام آموزش عالی ایران(مطالعه موردی: دانشگاه فردوسی مشهد). فصلنامه فنآوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. سال اول، شماره چهارم. 21-5.
کریمی، م.(1400). تحلیل پدیدارشناسانه تجارب زیسته اساتید و دانشجویان از آموزش مجازی در نظام آموزش عالی ایران. فصلنامه فنآوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. سال یازدهم، شماره چهارم.173-153.
مرادی، ا. و کردلو، م.(1398). پدیدارشناسی تنگناهای اخلاقی آموزش الکترونیکی در آموزش عالی مجازی ایران. فصلنامه فنآوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی. سال نهم، شماره چهارم. 76-61.
هارپر، ک.، ؛ چن، ک. و سی.ین، د.(1386). آموزش و کلاسهای مجازی در اینترنت. ترجمه کریمی بلان، ا. فصلنامه راهبرد. شماره چهل و چهارم. 201- 181.
Basilaia, G., & Kvavadze, D.(2020). Transition to online education in schools during a coronavirus pandemic in Georgia.
Ceylan, V. K., & Kesici, A. E.(2017). Effect of learning to academic achievement. Journal of Human Sciences, 14(1).
Garrison, D.R., & Kanuka, H.(2004). Blended learning: uncovering its transformating potential in higher education. The Internet and Higher Education, 7(2).
Konig, J., ; Daniela, j., & Nina G.(2020). Adapting to online teaching during COVID-19 school closure: teachereducation and teacher competence effects among early career teachers in Germany. European Journal of Teacher Education.43(4).
Snelling, J. & Fingal, D.(2020). 10 strategies for online learning during a coronavirus outbreak.
UNESCO(2020). 290 million students out of school due to covid-19:UNESCO releases first global numbers and mobilizes response.
Research in Teacher Education(RTE)
Volume 5, Issue 4
February 2023
Pages 30-9

Files

History

  • Receive Date: 06 April 2022
  • Revise Date: 23 February 2023
  • Accept Date: 25 February 2023

Share

How to cite

Statistics