Identifying the relationship between time management and job burnout of physical education teachers in exceptional schools in Ardabil province

Document Type : Original Article

Authors

1 Master's student in sports management, Gilan University, Gilan, Iran

2 Physical Education Department of Ardabil University

3 PhD student in Pathology and Corrective Movements, Kish International Campus, Tehran University, Kish, Iran

4 PhD student in sports management, Tabriz University, Tabriz, Iran

Abstract

The purpose of the current research was to identify the relationship between time management and job burnout of physical education teachers of exceptional schools in Ardabil province. The research was applied and based on the descriptive-correlation method. The statistical population includes all the physical education teachers of the exceptional schools of Ardabil city, included 75 people, and due to the small number of these teachers, the entire statistical population was considered as the sample size and by the random sampling method. became The data collection tool was Bowie and Head's (2001) standard time management questionnaires and Moslesh and Jeskon (1986) burnout questionnaire. The reliability rate for time management and job burnout questionnaires was 0.86 and 0.87, respectively, which is the reliability of the questionnaire. SPSS software was used to analyze the find ings. The research results indicate that there is a significant relationship between time management and burnout. There is a direct relationship between planning and emotional exhaustion, decrease in individual performance and personality deterioration. There is a direct relationship between organization and emotional exhaustion, decreased individual performance and personality deterioration. There is a significant relationship between leadership and emotional exhaustion, decrease in indiv idual performance and personality dete rioration. According to the findings, it can be concluded that teachers who are familiar with effective and special time management skills, because they can use their time efficiently and compensate for its lack, are less stressed and As a result, they suffer less job burnout.

Keywords

Main Subjects


  1. ابراهیمی، س؛ شوشی نسب، پ؛ معین فرد،م. (1395). بررسی و مقایسه مدیریت زمان و فرسودگی شغلی در کارکنان فعال و غیرفعال دانشگاه حکیم سبزواری، دو فصلنامه مدیریت منابع انسانی در ورزش.4(1):113-29. https://doi.org/10.22044/shm.2016.877
  2. ادیب راد ن. (1392). بررسی رابطه مدیریت زمان با استرس شغلی کارکنان زن دانشگاه الزهرا، طرح پژوهشی دانشگاه شهید بهشتی.
  3. بمپوری، س؛ قلجه، م؛ نویدیان، ع. (1397). تاثیر آموزش مدیریت زمان بر استرس و فرسودگی شغلی، پرستاران بیمارستان های آموزشی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان سال 1397. نشریه علوم پزشکی صدرا، 7(4): 401-412. https://doi.org/10.30476/smsj.2019.83493.1062
  4. طاهرخانی، آ .کابینی مقدم، س و آفرین، ش. (1396). بررسی رابطه مدیریت زمان با فرسودگی شغلی کارکنان سازمان صنعت، معدن و تجارت استان گیلان، سومین کنفرانس بین المللی مدیریت، حسابداری و اقتصاد دانش بنیان با تاکید بر اقتصاد مقاومتی،تهران.
  5. عنایتی، غ؛ صدرنیا، ع؛ صدرنیا، ا. (1395). بررسی رابطه مدیریت زمان بر فرسودگی شغلی درکارکنان ستادی شهرداری مشهد. سومین کنفرانس بین المللی مدیریت و اقتصاد، مشهد.
  6. گریفین، ر؛ مورهد، گ. (1399). رفتار سازمانی، ترجمه سید مهدی الوانی و غلامرضا معمارزاده. تهران: مروارید.
  7. گلچین نیا، ز. (1395). بررسی رابطه مدیریت زمان و کیفیت بهره وری با فرسودگی شغلی کارکنان شرکت نفت و گاز پارس جنوبی، O.G.C. چهارمین کنفرانس بین المللی پژوهش‌های نوین در مدیریت، اقتصاد و حسابداری.
  8. مفلحی، د؛ قهرمان تبریزی، ک. (1386). ارتباط بین شدت تحلیل رفتگی و فعالیت بدنی اعضای هیأت علمی دانشگاه شهید باهنر کرمان، پژوهش در علوم روزشی;5(17):115-29.
  9. میرهادی زاده، نو سنایی، م (1394). بررسی رابطه بین مدیریت زمان و تحلیل رفتگی شغلی کارکنان و مدیران اداره های ورزش و جوانان شهرهای ساحلی غرب استان مازندران، کنفرانس بین المللی مدیریت و علوم اجتماعی.
  10. یوسفی، ص؛ هرسج، ز؛ جنت علی پور، ز؛ افروز، م؛ نوابی، ن (1396). بررسی رابطه مهارت های مدیریت زمان با پیشرفت تحصیلی در دانشجویان پرستاری و بهداشت عمومی، مجله آموزش پزشکی (مرکز مطالعات و توسعه آموزش علوم پزشکی بابل). 5(2):29-40.
  11. Alziyadat, Z. Obidat A. (2022). “The relationship between time management, job satisfaction, and job burnout among Jordanian medical staff during COVID-19”. Problems and Perspectives in Management, 20(4), 396-406. doi:10.21511/p 20(4).2022.30
  12. Aeon, B. & Aguinis, H. (2017). “It’s about time: New perspectives and insights on time management”, Academy of Management Perspectives, 31(4), 309-330
  13. Borritz, Marianne (2015). Burnout in human service work- causes and consequences, Results of -Years Followup of the PUMA-study among humanservice workers in Denmark.
  14. Bovey WH, Hede A. (2001). “Resistance to organisational change: the role of defence mechanisms”. Journal of managerial psychology,16(7):534-548.
  15. https://doi.org/ 10.1108/EUM0000000006166
  16. Charles A. (2018)..Time management training for school psychologists .Rutgers U, Graduate School of Applied & Professional Psychology Piscataway Volume 12. Available frome :http ://www.sciencedirect.com.
  17. Darawad M, Nawafleh H, Maharmeh M, Hamdan-Mansour AM, SN. A.(2015) “The relationship between time pressure and burnout syndrome: a cross-sectional survey among Jordanian nurses”. Health.7(1):14-22. https://doi.org/ 10.4236/h 201 5.71003
  18. Gratz, K.L., & Roemer, L. (2018). “Multidimensional assessment of emotion regulation and dystregulation: Development, factor structure, and initial validation of the difficulties in emotion regulation scale”. Journal of psycuopathology and Behavioral Assessment,26,(1)41-54. https://doi.org/ 10.1007/s10862-008-9102-4
  19. Grissom, J. A., Loeb, S., & Mitani, H. (2015). Principal Time Management Skills: Explaining Patterns in Principals' Time Use, Job Stress, and Perceived Effectiveness. Journal of Educational Administration, 53(6), 773-793.
  20. Jinalee N, Singh AK. (2018). “A descriptive study of time management models and theories”. International Journal of Advanced Scientific Research and Management.3(9):141-7.
  21. Maslach C, Jackson SE. (1986). “The measurement of experienced burnout”. Journal of organizational behavior;2(2):99-113. . https://doi.org/ 10.1002/job.4030020205